بخش چهارم؛ «واژه نامه اوپانیشاد»
اوپانیشاد چیست ؟
اوپانیشادها یا ودانتا از کهنترین متون مینوی آئین هندو هستند که به دوره برهمایی بازمی گردند.
اوپانیشادها تأثیر شگرفی بر فلسله و دین هندو داشته و مفاهیم باطنی این آئین را بیان نموده اند.
در اوپانیشاد می اموزیم که «عمل صالح» و «لذت جویی» دو امر جداگانه هستند.
اقتضای مصلحت عالیه هر فردی آن است که از میان این دو گزینه ، عمر خود را صرف توجه به عمل صالح کرده و هدفی متعالی و معنوی را در زندگی مدّنظر قرار دهد.
هوش عالی تر از حواس است و مافوق هوش وجود واقعی است و مافوق وجود واقتی عقل بزرگ است و در فوق آن وجود غیبی است.
بالاتر از وجود غیبی ، ذاتی است که محیط بر کل است و بی نشان است.
کسی که به ادراک این مرحله دست یابد ، جاودانه می شود.
اوپانیشاد (Upanishad) به معنی نزدیک کسی نشستن است و علم الهی (چون مریدان برای تعلیم علوم الهی در خدمت و نزدیک مرشدان خود می نشستند، این کلمه اصلاح شد) ، نام عمومی متونی است که در تفسیر و بیان معانی پنهانی «ودا» ها نوشته شده و آنها را سرچشمه مکتبهای فلسفی «ودانتا» و «سانکهیا» می شمارند.
مهم ترین بخش های اوپانیشادها عبارتند از :
ایشیا اوپانیشاد
آیتاریا اوپانیشاد
کنا اوپانیشاد
پراشنا اوپانیشاد
کاتها اوپانیشاد
مونداکا اوپانیشاد
چوندوگیا اوپانیشاد
مجموعه آموزه های : دکتر سیدمصطفی آزمایش
پخش : اندیشکده سما
انتشار : چرخ سیمرغ
در همین رابطه بیشتر بخوانیم :