«انسان کامل» و اسرار سنگ نقش کوروش کبیر در پاسارگاد
غده پینه آل، یا غده صنوبرى و اسرار ارتباط آن با جایگاه “انسان کامل” در “هرم آفرینش”.
این غده در مکتب سلوک تن و روان مورد توجه و نظر سالکان است.
این غده ، چاکرای ششم است و در زبان سانسکریت آجناچاکرا نام دارد، که آن را در آناتومی بدن بزرخی «غده صنوبری» می نامند.
در ایران باستان سالکانی که موفق به بازکردن چشم سوم می شدند بصورت فردی مجسم می گشتند که یک میوه درخت کاج (صنوبر) در دست خود گرفته است.
صنوبر در دست داشتن کنایه از مهارکردن چشم سوم و غده صنوبری یا اپیفیز است.
مرتبه بالاتر از آن ، انسانی است که دارای چهار بال است.
انسان بالدار ، نماد و سمبل سالکی است که بدن برزخی او از قفس بدن عنصری آزاد شده و در آسمان بالا و بالاتر می رود.
در کهن ترین سنگ نقش های بجامانده در زیگوراتهای شوش و چغازنبیل، پیکره شخصی از نیمرخ نقر شده که در دست راستش یک میوه صنوبر گرفته و دارای چهار بال باشکوه است و تاج اقتدار و کبریا بر سر دارد.
این شخص، «شاه عالم باطن» است. هم مهار چشم سوم خود را در دست گرفته تا جهان ماوراء حس را مکاشفه نماید، و هم بال گشوده تا هرلحظه که اراده کند از قفس بدن پر بکشد و در فضای عالم غیب غوطه خورد و پرواز کند.
این پیکره پرشکوه، نماد انسان کامل در فرهنگ تمدن شوش و ایران باستان متعلق به هزاره قبل از میلاد است.
ادامه همین تمدن، به ظهور شاهنشاهی هخامنشی انجامید که کوروش کبیر بنیانگذار آن بود.
سنگ نقش پاسارگاد از پیکره نیمرخ و تمام قد و با شکوه کورش کبیر، نماد جامع از تمامیت معنوی و باطنی «انسان کامل» می باشد!
بیشتر بخوانیم :
Voir cette publication sur Instagram
غده پینه آل، یا غده صنوبرى و اسرار ارتباط آن با جایگاه “انسان کامل” در “هرم آفرینش”.
مجموعه آموزه های دکتر سیدمصطفی آزمایش