اعتصاب غذای بهنام محجوبی و تداوم محرومیت از درمان این درویش گنابادی

۴۲۰

حقوق بشر در ایران امروز شنبه ۱۰ آبان ماه ۱۳۹۹، بهنام محجوبی، درویش گنابادی محبوس در زندان اوین به علت عدم توجه به مشکلات درمانی در وضعیت وخیم جسمانی بسر می برد. این درویش گنابادی در اعتراض به تداوم محرومیت وی از درمان اعلام اعتصاب غذا کرد.

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز شنبه ۱۰ آبان ماه ۱۳۹۹، بهنام محجوبی نظام آبادی، درویش گنابادی و زندانی عقیدتی محبوس در اندرزگاه ۸ سالن ۹ زندان اوین علیرغم مشکلات جسمانی ناشی از بیماری مغز و اعصاب « پانیک اعصاب »، که در صورت عدم توجه برای درمان به مشکلات حادتر تبدیل خواهد شد از حق دسترسی به خدمات پزشکی و سایر حقوق شهروندی یک فرد برای درمان بیماری اش محروم مانده و در اعتراض به وضع موجود اعلام اعتصاب غذا کرد. این زندانی عقیدتی در حالی تحمل حبس تعزیری ۲ ساله خود است.

به نقل از یک منبع مطلع در گفتگو با حقوق بشر در ایران: “مشکلات بیماری بهنام محجوبی فقط با اعزام وی به مرکز درمانی تخصصی و بستری در بیمارستان رفع خواهد شد. چندی پیش مسئولان زندان اوین با ادعای درمان این زندانی عقیدتی را با هدف افزایش فشارهای روحی و روانی به تیمارستان امین آباد منتقل کردند. مشکل بیماری بهنام محجوبی در تیمارستان حل نخواهد شد. بلکه باید به بیمارستان تخصصی اعزام و اجازه استفاده وی از داروهای مرتبط با بیماری اش که از قبل هم از آنها استفاده می کرد داده شود. چندی پیش، بهنام در پی استفاده از داروهایی که دکتر احمدی، پزشک بهداری زندان اوین برایش تجویز کرده بود با علائمی همچون خواب رفتگی و بی حسی سمت چپ بدنش مواجه شد و در پی اطلاع این مشکل به خانواده اش و مشورت آنها با پزشک متخصص که پیش از بازداشت بهنام محجوبی به آن پزشک مراجعه می کرد داروهای خاص بیماری اعصاب و روان را برای بیماری این درویش گنابادی تهیه و به مسئولان زندان اوین دادند. این زندانی عقیدتی در اعتراض به تهدید مسئولان زندان اوین مبنی بر کشتن وی اعلام اعتصاب غذا کرده و برای انجام مراحل درمانی وی در بیمارستان تخصصی مرتبط تا زمان دستیابی به خواسته اش به این اعتصاب غذا ادامه خواهد داد. حتی پزشکی قانونی در نامه ای در تاریخ ۲۴ مهر ماه برای واخد اجرای احکام دادسرای زندان اوین ارسال کرده بیماری بهنام محجوبی را تائید کرده اما مشخص نیست مسئولان قضائی چرا از درمان این زندانی عقیدتی سر باز می روند.

در تاریخ ۸ مهر ماه ۱۳۹۹، بهنام محجوبی در اعتراض به فریب وی به قصد انتقال به بیمارستان و منتقل کردن این زندانی عقیدتی به تیمارستان امین آباد به جای مرکز درمانی مرتبط با بیماری وی اعلا اعتصاب غذا کرد و در تاریخ  ۱۲ مهر ماه ۱۳۹۹، به زندان اوین بازگردانده شد.

روز سه شنبه ۸ مهر ماه ۱۳۹۹، صالحه حسینی، همسر بهنام محجوبی با نگارش نامه ای سرگشاده به انتقال اجباری همسرش به بیمارستان امین آباد به جای انتقال به مرکز درمانی مرتبط با بیماری وی اعتراض کرد.

بهنام محجوبی، در تاریخ ۶ مهر ماه ۱۳۹۹، بدون اطلاع خودش و با فریب از سوی مسئولان زندان اوین مبنی بر انتقال وی به مرکز درمانی مستقیماً به بیمارستان روانی امین آباد تهران منتقل شد.

حقوق بشر در ایران، در تاریخ ۱۵ شهریور ماه ۱۳۹۹، با انتشار گزارشی، محرومیت این درویش گنابادی از حق درمان و وضعیت جسمانی وی را اطلاع رسانی کرده بود.

این درویش گنابادی، پیش از این نیز در تاریخ ۹ مرداد ماه ۱۳۹۹, در اعتراض به محرومیت از حق درمان و ممانعت مسئولان زندان اوین از دسترسی وی به داروهای بیماریش اعتصاب غذا کرد و در تاریخ ۱۱ مرداد ماه ۱۳۹۹,  با وعده مسئولان مبنی بر پیگیری خواسته هایش به اعتصاب غذای خود پایان داد.

بهنام محجوبی نظام آبادی، در تاریخ ۲۱ مرداد ماه ۱۳۹۹, به همراه تنی چند از زندانیان سیاسی در اعتراض به وضعیت وخیم زندانیان سیاسی در اندرزگاههای زندان اوین اعلام اعتصاب غذا کردند اما چندی بعد در پی عود کردن بیماری اعصاب و روان وی و نیاز این زندانی سیاسی به استفاده از دارو به اعتصاب غذای خود پایان داد.

در تاریخ ۲۶ خرداد ماه ۱۳۹۹, شعبه اجرای احکام کیفری دادسرای امنیت زندان اوین با صدور و ارسال احضاریه ای بهنام نظام آبادی محجوبی را برای تحمل حبس تعزیری ۲ ساله اش به زندان اوین فراخواند و این درویش گنابادی از تاریخ ۳۱ خرداد ماه سالجاری در حالی تحمل دوران محکومیت خود است.

اعمال فشار و سرکوب اقلیتهای مذهبی « دراویش گنابادی »، ناقض ماده ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ و ۱۹ این سند معتبر بین المللی است.

همچنین در ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی به صراحت به رعایت حقوق شهروندی افراد در اجرای مناسک مذهبی و بیان عقاید و دیدگاههای مذهبی و سایر امور مرتبط با مسائل عقیدتی افراد بدون هیچگونه ترس تاکید شده است.

محرومیت افراد از دسترسی به خدمات پزشکی و سایر امکانات مرتبط با بهداشت و درمان ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر است که از با عنوان مصداقی از شکنجه یاد می شود.