قسمت نهم برنامه در جستجوی حقیقت

فرامین طریقتی دکتر نورعلی تابنده و تلاش برای اشاعه تصوف و عرفان در جهان

۳۸۸

کاری از شبکه جهانی دُرّ تی وی – در قسمت نهم از مجموعه برنامه های «در جستجوی حقیقت» در گفتگو با کارشناسان برنامه، تلاش دکتر نورعلی تابنده برای «جهانی کردن مکتب انسانساز تصوف و عرفان در عرصه بین المللی» مورد بررسی قرار می گیرد.

دکتر نورعلی تابنده ملقب به «مجذوبعلیشاه» که او را بعنوان حقوقدان، سیاستمدار و یکی از مدافعان سرسخت «حقوق بشر» نیز می شناسند، ۲٣ سال از عمر خود را صرف تربیت سالکان و طالبان طریق حق و حقیقت کرد و بعنوان مسندنشین طریقت گنابادی بیشترین آموزه های خود را به جنبه های امور اجتماعی و حقوق بشری زندگی بشری اختصاص داد و در این راه با ایراد سخنرانی های عمومی و انتشار مقالات حقوقی – اجتماعی کمک شایانی به در هم آمیختن مکتب تصوف و عرفان در عصر معاصر با فعالیتهای حقوق بشری و اجتماعی نمود.
بطوریکه پیروان وباورمندان به مکتب وی که از آنها با عنوان دراویش گنابادی نام برده میشود هرگز در برابر ظلم سر فرود نیاورده و در برابر ناعدالتی ها تسلیم نشدند.

دکتر نورعلی تابنده در سالهای نخستین قطبیتش بر مسند ارشاد و هدایت سالکان و طالبان طریقت گنابادی، با اشراف بر محدودیت های اعمال شده حکومتی بر طریقت گنابادی، در اقدامی مدبرانه و واقع گرایانه در چندین دستورالعمل که از آنها به عنوان فرمان طریقتی نام برده می شود، دکتر سیدمصطفی آزمایش حقوقدان، اسلام شناس و از چهره های مطرح بین المللی در امر تربیت و طی طریق سالکان و طالبان مسالک الی الله را به مسئولیت ها و مأموریت های بین المللی تنفیذ نمود.

در این برنامه برخی از فرامین طریقتی صادره از سوی دکتر نورعلی تابنده مجذوبعلیشاه برای دکتر سیدمصطفی آزمایش مورد بررسی قرار می گیرد.

در همین رابطه بیشتر بدانیم: 

گفتگوی تلویزیون اندیشه با دو تن از اعضا کمیته حقیقت یاب پیرامون دو سال حصر خانگی دکتر تابنده

در همین رابطه : 

قسمت دوم «در جستجوی حقیقت»: بررسی ابعاد و زوایای تاریک درگذشت «مشکوک و ناگهانی» دکتر نورعلی تابنده

قسمت سوم «در جستجوی حقیقت»؛ بررسی رخدادهای پیرامون سفر دکتر نورعلی تابنده به بیدخت گناباد  

قسمت پنجم برنامه در جستجوی حقیقت؛ « قوس فعالیتهای حسینعلی کاشانی، یکی از «نمایندگان حکومتی» در سلسله گنابادی، از سال ۱٣۸۴ تا ۱٣۹۸ خورشیدی»

قسمت ششم برنامه در جستجوی حقیقت؛ «مکتب درویشی قابل تفکیک نیست»