دکتر عبدالکریم لاهیجی در ارتباط با وضعیت دکتر نور علی تابنده : اصولا اسناد و مکتوبات منتسب به فردی که در «حصر» است و دسترسی به خارج ندارد، فاقد هر گونه اعتبار و ارزش حقوقی است.
دکتر عبدالکریم لاهیجی حقوق دان ، فعال حقوق بشر و رئیس دایمی و افتخاری فدراسیون جهانی جامعههای حقوق بشر در مصاحبه اختصاصی با شبکه جهانی «در تی وی» با اشاره به وضعیت «بازداشت خانگی» دکتر نورعلی تابنده و افزایش فشارها بر ایشان گفت؛ وقتی کسی در «حبس» می باشد و دسترسی به خارج را ندارد، اصولا اسناد و مکتوباتی که به وی منتسب می شود، از لحاظ حقوقی هیچ گونه ارزش و اعتباری ندارند.
آقای لاهیجی در مورد «وضعیت وخیم دراویش زندانی» اظهار داشت: دراویش بازداشتی در بدترین شرایط نگهداری می شوند، بانوان در زندان قرچک ورامین در وضعیت بسیار ناگواری بسر می برند. و مردها زیر شدیدترین شکنجه های جسمی و روحی قرار دارند حتی گفته میشود که بازجوی پرونده یکی از این دراویش را تهدید به تجاوز به همسرش در برابر دیدگانش کرده است. با توجه به آنکه قاضی پرونده این دراویش «صلواتی» است و دادگاهها پشت درهای بسته برگزار می شود ، گمان می رود محکومیت های سنگینی در انتظار آنها باشد.
رئیس فدراسیون جهانی جامعه های حقوق بشر با اشاره به برخوردهای قهر آمیز حکومت با آقای دکتر نور علی تابنده گفت؛ باید توجه داشت که مشکلاتی که برای آقای تابنده بوجود می آورند چند دلیل دارد، در وهله اول بدلیل شخصیت اجتماعی سیاسی ایشان است. دکتر تابنده بخاطر گذشته ای که دارد یک مخالف سیاسی تلقی می شود. اقای تابنده از طیف فکری – سیاسی مصدقی ها و ملّی ها در جبهه ملی و در نهضت آزادی فعالیت داشته اند؛ ایشان از قضات و وکلای برجسته دادگستری و از بنیانگذاران جمعیت دفاع از آزادی و حقوق بشر در سال ۵۶ بودند. با این عناوین آقای تابنده یک چهره شناخته شده سیاسی است که بخاطر سوابق مبارزاتی اش نه فقط با ولایت فقیه که اصولا با کارنامه سرکوب جمهوری اسلامی طی ۴ دهه گذشته مخالف بوده اند. مانند تمام کسانیکه در این طیف از اپوزیسیون بعنوان مخالفان جمهوری اسلامی معرفی شده اند. (۲)حاکمیت تمامیت خواه جمهوری اسلامی پس از جانشینی دکتر نورعلی تابنده و جایگاه قطبیت ایشان بدلیل آنکه هیچ مکتب و نحله فکری – مذهبی دیگر را قبول ندارند (اعم از اسلام و غیراسلام) و از سوی دیگر آنکه جنگ طریقت و شریعت در تمام تاریخ بوده و همین امر مشکلاتی را برای فرق اسلامی نیز بوجود آورده و نمونه این برخوردها از سوی جمهوری اسلامی با فرق دیگرحتی مراجع شیعه ای که مخالف ولایت فقیه هستند کم نیست، به موضوع مخالفت با شخص آقای دکتر تابنده اضافه شده است.
در همین رابطه :
دکتر محمد سیف زاده : اصالت نامه ها و مکتوبات منتسب به شخصی که در حصر می باشد، مورد تردید است
این حقوق دان سرشناس بین المللی با اشاره به موضوع «حصر خانگی» افراد در نظام حاکم بر ایران اظهار داشت : یکی دیگر از بدعتهای مرسوم در جمهوری اسلامی موضوع «حبس خانگی» یا «حصر خانگی» است؛ ما به عنوان «فدراسیون جهانی جوامع حقوق بشر» و «حقوق بشر ایران» از وضعیت آقای موسوی، کروبی و خانم رهنورد به گروه کاری سازمان ملل متحد در ارتباط با «بازداشتهای خودسرانه» شکایت کردیم؛ و این کارگروهها وضعیت این سه تن را از «مصادیق بازداشت» و حتی بدتر از بازداشت بشمردند و به آن رای دادند، بنابراین حصر از مصادیق «بازداشت» است؛ حصر حتی در قوانین جمهوری اسلامی هم بدون منبع و مبنا و منشأ و مفهوم است. بغیر از موقعیت استثنایی آقای موسوی که با همسرشان در «بازداشت خانگی» هستند و صرفنظر از سلول انفرادی، حصر بدتر از «بازداشت» است چون قطع مطلق و کامل فرد محصور با زندگی اجتماعی و دیگر افراد است چرا که در زندان زندانی لااقل با همسلولی هایش صحبت می کند و یا ملاقات دارد و طبق قوانین جمهوری اسلامی ظرف ۲۴ ساعت پس از بازداشت باید دلایل اتهام به متهم تفهیم شود، سپس پرونده نزد قاضی دادگستری می رود. بنابراین وضعیتی که برای آقای تابنده بوجود اورده اند کاملا «غیرقانونی» است.
دکتر عبدالکریم لاهیجی بعنوان وکیلِ حقوقدان و مدافع حقوق بشر در مورد اعتبار و اصالت مکتوبات و اعلامیه های منتشر شده بنام آقای دکتر نور علی تابنده در حالیکه ایشان در «بازداشت خانگی» بسر می برند گفت : مسلم این اسناد قابل پذیرش نیست ، شخص منتسب الیه در وضعیتی نیست که بتواند، در مورد اصالت یا عدم اصالت این اسناد اظهارنظر بکند، بنابراین از نظر حقوقی هیچگونه ارزش و اعتباری بر چنین نوشته هایی استوار نیست.