وضعیت اسفناک درویشان زن زندانی در زندان قرچک ورامین

« زندان قرچک ورامین» ، کهریزک دوم با ریاست آقای محمدی اداره می شود و رییس ندامتگاه خانم شاه علی معروف به جلاد زندان قرچک ورامین است.

زندان قرچک یا زندان قرچک ورامین یکی از زندان‌های ایران است که مخصوص نگهداری زندانیان زن با جرایم عمومی است.

این زندان در بیابان‌های حوالی شرق تهران واقع شده که موقعیت جغرافیایی این زندان، شرایط را عملاً برای ملاقات خانواده‌های زندانیان با آن‌ها دشوار می‌سازد.

زندان قرچک محل نگهداری بیش از ۱۲۰۰ زندانی زن با اتهاماتی از قبیل قتل، دزدی مسلحانه و قاچاق مواد مخدر است.

در این زندان طبقه‌بندی و تفکیک جرایم رعایت نمی‌شود.

آلودگی‌های ناشی از نبود امکانات کافی سرویس های بهداشتی، ازدحام زندانیان در هفت سوله که گنجایش یک سوم جمعیت مذکور را نیز به سختی داراست و برخوردهای بسیار نامناسب مأموران زندان با زندانیان و نگهداری کودکان زندانی زیر ۱۸ سال در میان زندانیان خطرناک، عدم وجود آب قابل شرب، وضعیت نامناسب غذایی، تنها گوشۀ کوچکی از مشکلات زندانیان نگهداری شده در این زندان است.

آب زندان شور است که خود عامل کچلی و بیماری پوستی زیادی می گردد.

آقای محمدی و خانم شاه علی به دستور دادستان تهران،  ۱۱ تن از زنان دراویش را به بدترین وضعیت در این مکان نگهداری می کنند؛ به طوری که حتی کارت تلفن که تنها راه ارتباطی زنان درویش با بیرون بوده را از آنها به دلیل این که صدای درد و زجر خود را به بیرون منتقل نمودند دریغ نموده اند و تنها هفته ای یک بار آن هم در حضور حفاظت زندان آقای سرافراز، آن هم فقط ۲ دقیقه می توانند با خانواده خود صحبت کنند.

اگر زنان درویش زندانی به وضعیت موجود اعتراض کنند، به انفرادی منتقل و حق تماس تلفنی از آنها گرفته می شود.

زنان درویش زندانی مدت سه ماه است که هر دو نفر و یا تنها در یک بند نگهداری می شوند که ۶ نفر آنها در بند قاتلین و معتادها که بدترین بند زندان می باشد، نگهداری می شوند.

این زنان درویش زندانی از کوچکترین حقوق زندانی نیز برخوردار نیستند.

تاکنون بارها ، اعتراض زنان درویش زندانی  نسبت به وضعیتشان با واکنش غیرانسانی و غیر قانونی مسئولان زندان مواجه شده به طوری‌که ماموران با باتوم انها را مورد ضرب و شتم قرار داده اند.

خانم شاه علی به وکیل بندها دستور داده به بدترین وضعیت با زنان درویش زندانی برخورد شود و زندانیان تا می توانند آنها را مورد آزار جسمی و روحی قرار دهند.

در زندان قرچک ورامین بعضی از زندانیان همجنس بازند و با هم ارتباط جنسی در حضور سایر زندانیان دارند و مامورین و رییس زندان هیچ واکنشی نسبت به این موضوع ندارند.

روزانه دعواها و صدای فریاد و زد و خورد زندانیان به گوش می رسد که به هیچ عنوان رسیدگی نسبت به این موضوع ندارند.

زندانیان شبها از ترس تجاوز جنسی یا ضرب و شتم خواب ندارند و باید حتما چند نفر تا صبح کشیک دهند، در غیر این صورت حتما به آنها تجاوز می شود یا کتک می خورند.

زنان درویش زندانی از حداقل حقوق زندانی برخوردار نبوده و با کوچکترین اعتراضی به انفرادی منتقل می شوند.

الهام احمدی که همسرش نیز در زندان تهران بزرگ محبوس است، توسط گارد و خانم شاه علی به صورت مفصل به دلیل این که می خواست با فرزندانش فقط دو دقیقه صحبت کند، کتک خورد و زیر مشت و لگد قرار گرفت.

محمدی و شاه علی مدعی هستند حتی اگر اینجا کشته شوند نباید کسی بیرون خبر دار شود.

مخوف ترین زندان ایران قرچک ورامین است، چون نمی گذراند قتل و غارت و تجاوز جنسیِ داخل زندان، به بیرون اطلاع رسانی شود.

بی گناهان زیادی که صدای آنها به بیرون نمی رسد، در آنجا صدای بی گناهیشان دفن شده است.

وضعیت زندان قرچک از نظر بهداشتی

این زندان از نظر بهداشتی بسیا ر کثیف است، در همه بندها موش و عقرب و رتیل به وفور دیده می شود.

اکثر زندانیان روی زمین بدون تخت می خوابند، به طوری که حشرات ریز  و آلوده زیاد دیده می شود.

اکثر زنان زندانی شپش داشته و به دیگران نیز منتقل می شود.

بند ۴ ، بند معتادان است،  که از هر دو نفر،  یکی از آنها ایدز داشته و بقیه بندها هر ۵ نفر یکی از آنها ایدز و هپاتیت دارند.

زندانیان بایستی به چند برابر قیمت بیرون لباس از فروشگاه خریداری کنند و حق آوردن هیچ وسیله ای از بیرون را ندارند.

ملاقات حضوری با خانواده هر ۴ ماه یک بار است؛ حداقل حقوق زندانی نیز رعایت نمی شود؛  امان از بی گناهانی که در این جهنم محبوس هستند.

از زمانی که درویشان دستگیر شده به آنجا منتقل شدند، وضعیت بدتر نیز شده است.

حق مطالعه کتاب را ندارن، آموزش و تفریح و ورزش در آنجا وجود ندارد و تنها این ممانعت به صورت نمادین در آنجا می باشد و هر دفعه به بهانه ای قسمت اشتغال بسته می شود.

زندان زنان با مشکل بی‌آبی دست و پنجه نرم می‌کنند.

به سایر زندانیان اینگونه تفهیم شده که به دلیل حضور زنان درویش زندانی،  حدود دسترسی به آب گرم در این زندان مدتی است کم شده.

بیماری در این زندان بسیار زیاد است : بیماری واگیر دار پوستی به دلیل شوری آب زیاد شده است .

زندان قرچک ورامین پیش از آنکه زندان باشد یک گاوداری بوده که بعد از آن تبدیل به زندان زنان شده است.

دادستان تهران تا کنون حتی یک بار هم به این زندان مراجعه نکرده است، در صورتی که یکی از وظایف دادستان بازدید از زندان و رسیدگی به وضعیت زندان و زندانی است.