همسر نسرین ستوده : نهادهای بین المللی، نقض حقوق بشر در ایران را در اولویت قرار دهند

۷۰۹

رضا خندان همسر سرکار خانم نسرین ستوده وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر روز گذشته «پیش از احضار توسط نهادهای امنیتی و در پی آن بازداشت وی در صبح امروز» ، در گفتگویی اختصاصی با شبکه جهانی «در تی وی» در نهمین روز اعتصاب غذای خانم ستوده با پرداختن به وضعیت پرونده وی گفت؛ ما به هیچ عنوان به اتهامهای ساختگی قوه قضائیه که سعی میکنند به خانم ستوده نسبت دهند اهمیت نمی دهیم و خانم ستوده هم این دادگاهها را فاقد صلاحیت و وجاهت قانونی دانسته و از شرکت در آن خودداری خواهد کرد.

آقای خندان با غیر قانونی خواندن تمدید قرار بازداشت خانم ستوده اظهار داشت، هنوز مشخص نیست که چند ماه دیگر قرار است ایشان را با عنوان قرار بازداشت در زندان نگه دارند، و اگر قرار باشد که دادرسی ناعادلانه باشد، وکلا تسخیری و طرف قوه قضائیه باشند، قضات و نهادهای امنیتی هم طرف قوه قضائیه باشند، و متهم تک و تنها در یک طرف و تمامی نهادهای نظامء امنیتی ، قضات و وکلا در مقابل او باشند، خانم ستوده قطعا در این دادگاه که فقط نام دادگاه را دارد شرکت نخواهد کرد.

همسر خانم ستوده در بخش دیگری از این گفتگو با اشاره به دو اتهام جاسوسی و تاسیس کلیساهای خانگی که به تازگی به خانم ستوده وارد کرده اند گفت؛ من نمی دانم بر چه اساسی این اتهامات را اختراع می کنند، گویا گمان می کنند که هر چه اتهامات بیشتر باشد احتمال دارد که افکار عمومی به عنوان مثال حداقل ده درصد آن اتهامات را قبول کند! و من اعلام می کنم که ما به این اتهامات اهمیتی نمی دهیم و دفاع هم نمی کنیم و در دادگاه هم شرکت نمی کنیم.

رضا خندان با اشاره به ملاقاتی که اخیرا با خانم ستوده داشته است گفت، امروز خانم ستوده در نهمین روز اعتصاب غذای خود بیش از چهار کیلو کاهش وزن داشته است. او دو درخواست از این اعتصاب دارد. ابتدا رسیدگی به وضعیت آقای فرهاد میثمی و درخواست آزادی بی قید و شرط ایشان است. دوم قبول مسئولیت از سوی نهادهای امنیتی و جبران خسارات مادی و معنوی به دلیل حمله به منزل ما و چند خانواده دیگر .

در پایان، همسر این فعال حقوق بشر زندانی با بیان اینکه امیدی به درخواست کمک از نهادها و ارگانهای داخلی نیست گفت؛ تنها امکانی که برای کمک به فعالان حقوق بشر و زندانیان سیاسی در ایران می باشد نهادهای بین المللی است، و درخواست ما از این نهادها این است که نقض حقوق بشر در ایران را در اولویت کار خود قرار دهند.