مقاله ای به قلم «پیشمرگ حضرت آقا» ؛ چگونه جرأت فکر کردن به بعد از ایشان را میکنید؟!

بنام آنکه مهر آفرید

با سلام به مرشد و خلیفه زمان حضرت دکتر نورعلی تابنده مجذوبعلیشاه

کهف آیه ۱۷ :

 وَمَنْ یُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ وَلِیًّا مُرْشِدًا

«خدا هر که را راهنمایى کند او راه‏یافته است و هر که را بى‏ راه گذارد هرگز براى او مرشد نخواهى یافت»

وقتی افتخار خدمتگزاری داشتم چو چوپان ژوریده حال بیاد این ابیات بودم :

تو کجایی تا شوم من چاکرت

چارقت دوزم کنم شانه سرت

دستکت بوسم بمالم پایکت

وقت خواب آید بروبم جایکت

این حال واحوال تمام فقرای سلسله جلیله نعمت اللهی سلطانعلیشاهی گنابادی است.

در محضر شما سخن گفتن عین بی ادبی است چه رسد به اضهار نظر.

محضر ایشان آنجاست که حضور دارند، حال او کجا حضور ندارد؟

وقتی ایشان ظاهرأ در حصر خانگی هستند ما چگونه از این غیبت ظاهری مجازی سوء استفاده می کنیم برای خودنمایی و قدرت طلبی ؟

آیا واقعأ ما مشرفیم و ایمان آورده‌ایم،خیر, ما اسلام آورده‌ایم مانند ابوسفیان ها و معاویه ها و ابن ملجم ها، با این تفاوت که آنهادر ملع عام شریعت را رعایت می‌کردند و علی زمان را می شناختند و باور داشتند ، ولی قدرت با بیشتر می پرستیدند.

هیچکس بهتر از ایشان نمیدانستند که چه کسی فقیه و چه کسی وقیح است.

هیچکس بهتر از ابوبکر و عمر و عثمان نمیدانستند که اول الامرء کیست.

آیا هیچکدام ما قبول یا باور داریم که فقیه نیستیم و وقیح هستیم؟

سوره حجرات آیه ۱۴ :

قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا ۖ قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَلَٰکِنْ قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا یَدْخُلِ الْإِیمَانُ فِی قُلُوبِکُمْ ۖ وَإِنْ تُطِیعُوااللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا یَلِتْکُمْ مِنْ أَعْمَالِکُمْ شَیْئًا ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ

اعراب (بر تو منّت گذارده و) گفتند: ما (بی جنگ و نزاع) ایمان آوردیم، بگو: شما که ایمانتان (از زبان) به قلب وارد نشده به حقیقت هنوز ایمان نیاورده‌اید لیکن بگویید ما اسلام آوردیم ( و از خوف جان به ناچار تسلیم شدیم)، و اگر خدا و رسول وی را اطاعت کنید او از (اجر) اعمال شما هیچ نخواهد کاست (و از گناه گذشته می‌گذرد) که خدا بسیار آمرزنده و مهرباناست.

چه کسانی که، بی ادبی می‌کنند و ادعایی هر چه ناچیز یا دعوت و دخالت در کارهای ایمانی و شریعتی،  و چه کسانی که دفاع از آن حضرت    می کنندچه شناختی از فقر و درویشی دارند.

مگر ایمان نیاورده ایم؟ میخواهیم نور خدا را با فوت خاموش کنیم؟ ایشان ورای باورها و دانستنیها و فهم ما هستند که در خواص چندگانه ما نمیگنجند.

چرا که خلیفه و مرشد و نماینده خدا روی زمینند، ما خدا را نمیشناسیم چه رسد به نماینده اش.

چگونه جرأت فکر کردن به بعد از ایشان را میکنید.

حداقل، آنکه منتخب است ظاهرا، میداند که کاره ای نیست و نه تنها کامل نیست بلکه ناقص هم هست.

یا  آنکه فرزند یا فامیل بزرگان بهتر از هر کس میدانند که کیست و ناقص است؟!

چون اگر ناقص نبودند اینگونه فکر نمیکردنند و های و هوی نداشتند و هیچکس را لایق خطا به مولا، جز مولای حی و محی نمیدانستند.

هرکه را اسرار حق آموختند

مهر کردند و دهانش دوختند

 فکر کردن به بعد از ایشان کفر است.

ما خیلی سرسری و بچه گانه فکر می‌کنیم و الا نور خدا که همان ایمان است به عقل یا فهم ما نمیتواند برسد، چه رسد به اینکه انسان کامل را، خدا را صد هزار بار شکر، حی و زنده‌اند.

چگونه باور دارید که انتخاب خدا به این وضوح ‌و علنی است، که دشمنان نهایت سوء استفاده را بکنند، آنهایی که باعث این حصر شده‌اند ‌و از توحید وحشت دارند و نمیدانند که خدا خوردنی نیست یا بوییدنی نیست و یا …،  ما که مشرفیم و خدا بر ما منت گذاشته و  ما را با تمام گناهانمان قبول کرده، چه تفاوتی با این دشمنان داریم.

در اصل ما بدانیم و آگاه باشیم که اصل دشمنی از ماست و منافقین هیچکس نیستند جز فقرای مشرک و کافر.

که از توحید بیرون رفتند.

منافقان کسانی هستندکه نه اسلام بلکه ایمان آورده و مشرفند و دست در دست ولی و مرشد و خلیفه زمان کذاشته اند ولی بعد به هر دلیلی پیمان شکسته و کافر شدند و نفاق بین مومنین انداختند.

این نوشته یک نظر است  و یک هشدار به خود، حمل بر بی ادبی و‌‌ غرور نشود انشالله.

اگرمیخواهیم مولا راضی و خشنود گردد ‌اگر مردش هستیم، رضایت خاطرشان را بدست آوریم و اوامر ایشان را عمل کنیم.

مصابحه با دکتر نورهای تابنده ۲۰۱۱ :

“دراویش تکلیف درویشی شون را انجام بدن، سرشون را بیاندازند پایین لا اله الله حق ماست و حرف ماست، هیچ فشار خارجی را هم نمی پذیرم

ما درویشان همه یکی ‌هستیم، هرکسی هم که انطرف هست، بِکِشیمش و یکی باشیم.

جان گرگان و سگان از هم جداست

متحد جان‌های شیران خداست”

اگر خدای ناخواسته از هم جدا باشیم جزو  …….

همان باشیم که، مرد مردان، جان جهان، نهان و عیان، خورشید تابان، قطب زمان میخواهد باشیم :  متحد جان‌های شیران خداست.

میزان قطب زمان است و بس، اینهمه خودنمایی و خودپسندی برای اینکه بگوییم درویش و فقیر و بی چیز هستیم؟ برای این خود نماییها بهتر است به کس دیگری روی بیاوریم و راه دیگری را انتخاب کنیم، اینجا دل شکسته و تن خسته میخرند.

یعنی اگر متحد باشیم رضایت و خوشنودی ایشان را فراهم کرده ایم، اگر نه رضایت وخوشنودی خود را.

 

سوره الجاثیه ‎ آیه ۲۳

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِیم

أَفَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَٰهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَىٰ عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَىٰ سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلَىٰ بَصَرِهِ غِشَاوَهًفَمَن یَهْدِیهِ مِن بَعْدِ اللَّهِ ۚ أَفَلَا تَذَکَّرُونَ

دیدی کسی را که معبود خود را هوای نفس خویش قرار داده و خداوند او را با آگاهی (بر اینکه شایسته هدایت نیست) گمراه ساخته و بر گوش و قلبش مُهر زده و بر چشمش پرده ‌ای افکنده است؟! با این حال چه کسی می‌تواند غیر از خدا او را هدایت کند؟! آیا متذکّر نمی‌شوید؟

چرا ما مسلمانها تنها ملت یا امتی هستیم که اصلا فکر نمی کنیم که خطاب خداوند در قرآن، با  ما مسلمانها است که قرآن خوانیم ؟

بخصوص آنجایی که مکررأ میفرماید :

اکثرهم لایعلمون، اکثرهم لا یتفکرون، اکثرهم لا یعقلون، اکثرهم لا یشعرون  ………

کدام ما باور داریم که جزو لایشعرون یا لا یتفکرون یا …. هستیم، آنان هم که قرآن را میخوانند مطمئنأ فکر می‌کنند که خدا به دیگران خطاب می‌کند و نه با شخص قاری.

با تمام این ندانستن ها و نفهمیدن ها باز شما مولای معظم، پسندیدیدو خریدید.

در خاتمه پوزش میطلبم و استدعای عفو دارم از محضر ایشان، که بدون اجازه این مطالب را عنوان کردم، گر چه بیشتر از سخنرانی های ایشان بود.

چون ما مطلبی جز یادآوری مطالب ایشان نداریم که «دراویش تکلیف درویشی شون را انجام بدن, سرشون را بیاندازند پایین لااله الله حق ماست و حرف ماست».

امیدوارم که گناهان  ما را به ما گناهکاران  ببخشند.

و پوزش میخواهم از بزرگان و فقرای نازنین و التماساً تقاضا دارم با خیال‌های پوچ و هواهای نفسانی بتی بنام خدا یا هر چه را اسمش را بگذارید نسازیم و پرستش نکنیم که او ابراهیم زمان است و بت شکن.

نظرات طرح شده در این یادداشت الزاماً بازتاب دیدگاه اینفوصوفی نیست.