موضوع انشاء امروز : «فرق بین آقازاده و مولازاده و چگونگی تفکیک آن»

ویکی پدیای فارسی :

آقازاده، اصطلاحی است برای اشاره به افرادی در کشور ایران که بوسیله رانت و سوءاستفاده از نفوذ و قدرت پدر یا مادر یا اقوام نزدیکشان شروع به فعالیت اقتصادی می‌نمایند و با زحمت نسبی کمتری، قدرت و ثروت کسب می‌نمایند و موفقیت خود را مدیون این رابطه خانوادگیشان هستند.

مولازاده اصولا مورد احترام و قبول همه مریدان پدر هستند مگر آنکه خودسر و از روی چاپلوسی عده ای دشمن و شیطان ، نقش اول بازی آنها را ادا می کند و خود را خلیفه الله بپندارد.

این در حالی است که خدعه کاران و عمروبن عاص های زمان به بدبختی و بیچارگی مولازاده قلابی میخندند. 

 مولازاده همان معنا را دارد با این تفاوت که رانت و سوءاستفاده از نفوذ پدر ، شروع به فعالیت معنوی می نمایند و با  زحمت نسبی کمتری، قدرت و نفوذ معنوی کسب می‌نمایند و موفقیت خود را مدیون این رابطه خانوادگیشان هستند.

با این معنی خیلی شباهتهای آشکاری  باهم دارند :

۱- هر دو از زحمات پدر زحمت کششان استفاده و سوءاستفاده می‌کنند بخصوص اگر معنوی باشد چون از نظر اقتصادی می توان دنبال همان راه  پدر را گرفت و ثروتمندتر شد اما از نظر معنوی چگونه می‌توان خدا و امر خدا را دور زد؟  او  که میداند اگر راه پدر را دنبال کند اول از همه باید بدنبال مولای خود و مرشد زمان برود و در نتیجه از مقام غصبی خود باید استعفا دهد.

 در غیر اینصورت خدای خود را کور و نادان و غایب فرض میکند.

امر مالی دیدنی و لمس کردنی است بر خلاف امر معنوی و باطنی که از اسمش معلوم است.

۲- آقازاده می‌تواند بعد از این در راستای همان زحمات پدر به مقامات بالاتر اقتصادی و مالی برسد و حتی موفقتر از پدر خود باشد، اما مولا زاده تکیه بر باطن گناهکار و شیطانی خود دارد و بس ،  چون تنها کسی که میداند که نه تنها از باطن پدر هیچ بهره‌ای نبرده است بلکه با گول زدن خود و اطرافیان خود این مقام را به چنگ آورده، روی ابوبکر و عثمان و معاویه سفید.

بادمجان دور قاب چین ها همیشه در تمام تواریخ بدنبال چیدن بادنجانهایشان هستند، فرقی برایشان نمی کند که آقا باشد یا آقازاده یا مولازاده.

مطمئنن با مولا هم همه سعیشان را می‌کنند ولی دستشان همیشه پیش مولا و مرد خدا باز است.

۳- با بودن پدر، آقازاده خود را قویتر احساس می‌کند و پرافتخار تر مخصوصا اگر کمی هم لیاقت داشته باشد ، اما مولازاده  که منتخب نشده و خود را جانشین تاج و تخت پدر میداند، با بودن پدر احساس پوچی و ناامنی می کند بخصوص  اگر هم بداند که هیچ کاره است و او جانشین نیست، در این صورت در تاریخ خوانده ایم که کمک به دشمنان و قصد جان ایشان را یا زندانی می‌کنند. همان بس او را که مگسان دور شیرینی را باور دارد و از پلکان منیّت ، خودپسندی به گونه ای بالا می‌رود که حتی به پایین نگاه نمی‌کند که اگر سقوط کند از چه ارتقایی پرت خواهد شد.

نردبان این جهان ما و منی

عاقبت این نردبان افتادنی

لاجرم آن کس که بالاتر نشست

استخوانش سخت تر خواهد شکست

۴- آقازاده و ‌مولا زاده خودسر و خودرأی، هردو, سر ملتی را کلاه گذاشته و از زحمات دیگران سوءاستفاده و بیت المالل را  از آن خود می دانند و برای چند صباحی به خیال خود حکومت می‌کنند غافل از این که همین احساس قدرت ، عین بد و بیچاگی اوست و باعث هلاکت وی می‌شود.

۵- آقا و آقازاده از نظر مردم منفور و شعار “مرگ بر آقا و آقازاده سر میدهند” اما همه ذرات عالم به ستایش مولا  مشغولند چه اانسان ها و حیوان‌ها و نباتات و جامدها و مولازاده بجای اینکه شاکر و ذاکر مولا خود باشد که از پله های انسانیت و فقر و درویشی بالا رود، و به فقر خود پی ببرد  که الفقر و فخری  ، پشت به مولا، رو به هوای نفس چنان میتازد که  از مولای خود هم جلو بزند و از همان لحظه که این فکر در ذهنش متولد می‌شود که ولی امر و حجت  زمان بودن موروثی و از پدر به پسر است، دیگر نه مشرف است و نه مومن بلکه مسلمانی بیش نیست مثل ابوسفیان که پیامبر هر چه کرد برای بهراه آوردنش موفق نشد، که نشد.

چگونگی تفکیک آقازاده  و مولازاده

آنقدر آقازاده  و مولازاده شبیه هستند که تفکیکشان خیلی سخته ولی آقازاده تکلیفش معلوم است مردم را با پول می خرند و سواری می گیرند و آنکس که سواری میدهد هم داناست و میداند که چه می‌کند اما مولازاده با تکیه بر مریدان مولا  بدون آنکه از خدا و ایمان به خدا بویی برده باشد از ایمان باطنی مریدان سوء استفاده می‌کند برای جمع ثروت و قدرت.

پس نتیجه میگیریم که آقازاده سوءاستفاده ظاهری و مولازاده سوء استفاده ظاهری و باطنی می‌کند و آقازاده زیرمجموعه مولازاده است.

تنها امتیاز مولازاده نسبت به آقازاده این است که هر وقت توبه کند آغوش مولا برایش باز است.

متاسفانه روز بروز تعداد آقازاده ها بیش‌تر و بیش‌تر می‌شود و به حمدالله در این دوره و زمانه هیچ مولازاده ای خود را جز مریدی عادی و مطیع نمیپندارد و  ‌گول بازی های عمرو بن عاص ها را نمی خورند که اینان نه تنها دشمنان اسلام و فقر هستند بلکه دشمن ملت ایران و جهان و مردم ستمدیده هستند.

فرمایشات حضرت آقای حاج دکتر نورعلى تابنده مجذوبعلیشاه :  (۱۳/۱۰/۹۶)

خداوند هیچ چیزی را بی واکنش نمی گذارد

من از بیگانگان هرگز ننالم

که با من هرچه کرد این آشنا کرد

بقلم : پیشمرگ حضرت آقا

نظرات طرح شده در این یادداشت الزاماً بازتاب دیدگاه اینفوصوفی نیست.