“رَبَوَ”ریشه ثلاثی مجرد واژه “تربیت”، و “رَبَبَ” ریشه واژه دخیل “ربّ”
تربیت مشتق از واژه “رَبَوَ ـ ربا” به معنی فزونی و افزایش است.
از این ریشه اشتقاقاتی در افعل تفضیل (اربی) و صیغه ماضی ثلاثی مجرد “رَبَت” و لغت “ربا” و اشتقاقاتی مانند “نُرِبّی” و “ربَبَّیانی” به کار گرفته شده است که کاملا متمایز و مستقل از واژه “ربّ” میباشد.