یکی از روشهای تفسیر قرآن، روش تفسیر عرفانی است.
عرفا اغلب بر تفسیر انفسی آیات بیشتر از جنبه آفاقی توجه نموده و بر باطن و معنای درونی قرآن بسیار تأکید کردهاند. یکی از تفسیرهای عرفانی مهم قرن چهاردهم، تفسیر «بیان السعاده فی مقامات العباده» متعلق بهسلطان محمّد گنابادی(سلطان علیشاه) است.
این تفسیر، دارای جنبههای فقهی، کلامی، فلسفی و عرفانی است.
با توجه به اینکه بیشتر تفاسیر عرفانی، متعلق به عرفای اهل تسنناند و از این جهت که تفسیر «بیان السعاده» تفسیری عرفانی با عقاید شیعی است، مناسب مینماید که ویژگیها، روششناسی و مطالب مهم عرفانی مطرحشده در آن مورد بررسی قرار گیرد.
نویسنده : سمیه خادمی
مشاهده مقاله :
روش شناسی تفسیر عرفانی بیان السعاده فی مقامات العباده