سی بهمن ماه، سالگرد تخریب تکیه درویش ناصرعلی از مشایخ سلسله نعمت الهی گنابادی

۹۴۲

سحرگاه چهارشنبه، سی‌ام بهمن ۱۳۸۷ ، محل برگزاری مراسم دراویش گنابادی در اصفهان تخریب شد.

حسینیه دراویش در کنار «مقبره درویش ناصرعلی» در تخت فولاد اصفهان قرار داشت که مکانی تاریخی به شمار می‌رود.

درویش ناصرعلی اسدالله بن محمود ایزدگشسب اصفهانی از مشایخ سلسله جلیله نعمت اللهی سلطانعلیشاهی گنابادی در اصفهان است.

در ساعت یک بامداد چهارشنبه حدود ۲۰۰ نفر از نیروهای امنیتی پس از ورود به سالن اجتماعات دراویش، و جمع‌آوری کتابخانه و تمامی وسایل موجود در این محل، کلیه ساختمان‌های اطراف مقبره را با بولدوزر تخریب کردند.

اسداللّه ایزدگشسب، معروف به درویش ناصرعلی و متخلّص به «شمس»
اسداللّه ایزدگشسب، معروف به درویش ناصرعلی و متخلّص به «شمس»

اسداللّه ایزدگشسب، معروف به درویش ناصرعلی و متخلّص به «شمس»، فرزند محمود بن اسداللّه بن عبداللّه گلپایگانی اصفهانی، عالم فاضل و حکیم جامع، ادیب مدقّق و عارف فرزانه، از مشایخ سلسله گنابادی. در حدود سال ۱۳۰۳ق در گلپایگان متولّد شده، و در اصفهان و تهران و خراسان و نجف تحصیل علوم فقه واصول و حکمت نموده، در بیدخت گناباد، خدمت حاج ملاّمحمّد سلطان علی‌شاه رسیده، و دست ارادت به او داده، و در فقر و تصوّف، ریاضت‌ها کشیده است.

از سال ۱۳۵۰، اجازه دستگیری فقرا را یافت. وی عاقبت به استخدام اداره فرهنگ درآمد، و هفت سال مدیر مدرسه حکمت بود.

مدّتی نیز در دبیرستان گلبهار تدریس می‌نمود. ایشان از سال ۱۳۰۵ش مجلّه عنقا را منتشر ساخت. ابیات زیر از اشعار او است:

ز میخانه یکی دیوانه برخاست

از آن دیوانه صد فرزانه برخاست

دل از لعل لبش یک نکته بشنید

از آن نکته هزار افسانه برخاست

پریشان روزگاری‌های عاشق

همه زان نظره جانانه برخاست

چو شمس آن دلبر جانانه را دید

هزارش نعره مستانه برخاست

وی سرانجام در ۵ جمادی‌الاوّل ۱۳۶۶ق وفات یافت، و در تخت فولاد مدفون گردید، و جهت او تکیه‌ای مخصوص بنا شد.

تکیه درویش ناصرعلی از مشایخ سلسله نعمت الهی گنابادی و از مفاخر ایرانی که محل برگزاری مراسم عبادی درویشان گنابادی نیز بوده است در تاریخ سی ام بهمن ماه تخریب شد.

این مکان به ثبت آثار ملی رسیده بود.