فرمایشات آقای حاج دکترنورعلی تابنده مجذوبعلیشاه؛ صبح پنجشنبه ۱۶ اسفند ۹۷ دولتسرا

فرمایشات حضرت آقای حاج دکترنورعلی تابنده مجذوبعلیشاه ارواحنافداه

صبح پنجشنبه ۱۶-۱۲-۹۷ در دولتسرا

الف قامت یار
پرهیز از تفرقه

متن فرمایشات حضرت آقای حاج دکتر نورعلی تابنده مجذوب‌علیشاه سلّمه‌الله
در جمع اخوان شرفیاب در دولتسرای ایشان

صبح پنجشنبه، ١۶ اسفند ۱۳۹۷

بسم‌الله الرحمن الرحیم

چنان پر شد فضای سینه از دوست
که نقش خویش گم شد از ضمیرم

یا به قول مجنون خطاب به لیلی می‌گوید. به هر جهت، هر چه به ما فشار بیایید و هرچه هم ناراحتی این جسم، دست و پا و اینها ناراحت بشود، آن روحی که اینها را نگه می‌دارد، سر حال می‌شود. بنابراین، نگران نباشید و نیستیم از اینکه هر روز در زندگی یک فشار جدیدی از گوشه‌ی دیگری بر ما وارد می‌شود این فشارها همه بر این دست و بر این پا و اینها و آن روحی که اینها را اداره می‌کند و به اینها مجال می‌دهد که بمانند و به دوستان خدا تعظیم می‌کند و به دشمنان خدا دوری می‌کند آن روح… ما چه بخواهیم و چه نخواهیم روح‌مان و موجودیت‌مان به سمت خدا می‌رود و از خدا همه چیز را می‌خواهد و خدا را می‌پرستد.

نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار
چه کند حرف دگر یاد نداد استادم

خداوند که ما را آفرید به ما همین را یاد داد این را ما از خداوند داریم که جز الف قامت یار، راه راست و مستقیم به سوی حق، هیچ راهی نیست و این راه است که وقتی در این راه می‌افتیم، می‌بینیم همراهان ما زیادند. با دوستی این همراهان، یک گروه می‌شویم و این گروه به ما هر لحظه تقویت می‌دهد. بنابراین، سعی کنیم همیشه که از این گروه جز قامت یار چیزی نبینیم. چشم ما فقط قامت یار را می‌بیند، نگاه کنید در هر گوشه‌ی جهان نشانه‌ای از خداوند وجوددارد. در هر گوشه‌ی جهان و چشمی که نمی‌بیند و نبیند اینها را، کور است خداوند کورش می‌کند.
الحمدلله چشم‌های ما را خداوند یک گوشه‌ای آن را بیدار کرده گوشه‌ای از چشم ما باز است و بیدار است و ما را می‌طلبد به سمت خود و همه‌ی این خوشی‌ها و ناخوشی‌ها را می‌بیند. آنچه ما می‌بینیم خوب باشد از ناحیه خداوند است، خودمان نمی‌بینیم و فقط وقتی که فشاری می‌آید ناله می‌کنیم خدایا چه می‌کنی. ما مرجعی نداریم و نمی‌شناسیم جز قامت یار. هر وقت ناراحتی و ناگواری داشتید به دل خود رو کنید و از خداوند معذرت بخواهید و از خداوند طلب مغفرت کنید و رفع گرفتاری کنید. هیچ گرفتاری رفع نمی‌شود، همه اینها قدم‌هایی است که ما در این مسیر برمی‌داریم به سوی حق‌مان و آنچه که حق داریم.
الحمدلله نیروهای بدنی ما به آن اندازه خداوند خلق کرده است که بتوانیم این دردها را بکشیم و تحمل کنیم و نگذاریم به روح ما اذیتی بکند. این رنجها و دردهایی که ما اسمش را رنج گذاشتیم… اینها در دل ما اثر نمی‌کند. اینها در گوشه‌ی خودش کاری می‌کند، البته اثر ندارد. دل را پاک نگهدارید. دل را نترسانید از رحمت الهی. دل همه جا شما را حفظ می‌کند. البته دل، آن دل واقعی و دل صاف خودش می‌داند چه کار باید بکند و چه باید بکند چه می‌کند هیچوقت نگران نباشید از این جهت. همیشه به دل رجوع کنید آنچه دل محبتتان دلی که به همه محبت دارد، دلی که به درگاه خدا بندگی دارد، دلی که حس می‌کند خداوند او را آفریده و مراقبش است. هر چه آن دل گفت همان است. منتها تظاهر نکنید. گفتار این دل مثل گفتار (گفتار چه می‌گویند گفتارهای) گفتار این دل در همه‌ی جهان پیچیده، در همه روح ما پیچیده و ما محو تماشا و گوش دادن به این عبارت هستیم.
البته، قدم اولیه، قدمی است که باید یاد بگیریم آن خداوندی که از نظر ما دور است و خداوندی که ما را می‌خواهد قدم به قدم تعلیم بدهد و جلو ببرد. قدم‌های اولیه که نماز و روزه و اینهاست به ما یاد می‌دهد و ما خودمان باید یاد بگیریم…. ما این قدم اول را به صاحب‌قدمان اولیه می‌سپاریم و از خداوند می‌خواهیم که انشاءالله این صاحب‌قدمان اولیه در نگهداری قدم و یاد دادن خلوص نیت در قدم کوتاهی نکنند و ما را یاد بدهند. بعد از این، قدم دوم است که ما می‌گوییم:

نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار

با الف قامت یار که ما شاید حس می‌کنیم و آن نقش بر دل ما هست و ما در ضمن اینکه دعا می‌خوانیم، روزه می‌گیریم به برادری سلام می‌کنیم، در ضمن همه‌ی اینها آن نقش جلوی چشم ما هست:

نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار
چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

تا می‌توانید از دور شدن از هم، از تفرقه، پرهیز کنید و تا می‌توانید به هم نزدیک شوید و بر هم سلام کنید. برای اینکه مخلوقی که خداوند آفریده و اینهایی که به دست ما سپرده، اینها جز سلامتی و جز آسایش نمی‌خواهند از این راه باشید، خداوند هم که صاحب همه‌ی ما هست این آسایش و سلام‌ها و محبت‌ها را برای ما فراهم می‌کند، کرده و خواهد کرد.
نگران نباشید. این همه لولوهایی که در بچگی از ما می‌گفتند که ما را بخوابانند، چون بیدار شدیم، از لولو نمی‌ترسیم. از هیچ چیز نمی‌ترسیم؛ جز صاحب لولو. ما را می‌گوید چه بکنید، اگر نکنید خودتان خواهید دید. ولی یک مدتی اگر خدایی نکرده بدون این وحدت و بدون این لولوی معنوی باشیم مثل جنگلی‌های وحشی هستیم. ولی خداوند ما را در بوستان تربیت خودش نگه داشته و تربیت می‌کند. اینهایی هم که می‌بینید هیچکس با ما دشمنی نمی‌کند چون یار ما علی است، کسی جرأت دشمنی ندارد. انشاءالله در زندگی‌تان و در بعد از این زندگی به یاد خدا باشید، همان الف قامت یار به دادتان برسد، انشاءالله.
ما هر برادری را که می‌بینیم، این برادر برای ما نقش آن قامت یار است همه همینند با هم. همه با هم همینطور باشید.