«قیاس مع الفارق، سفسطه و مغالطه!» ؛ بقلم یک درویش زن گنابادی
آقای صلاحی برادر گرامی ،
چند سطری را قلمی فرمودید، لازم دانستم مراتب تردید خودم را به مدارج علمی ، فقهی و حوزوی شدم ابراز دارم :
مقدمتا ، شما به آیاتی از کتاب مقدس آسمانی و وحیانی قرآن کریم ارجاع داده اید :
بنده آیات مورد اشاره و استناد شما را مطالعه کردم و نکاتی را که به نظرم رسید با شما درمیان میگذارم :
- آیه ۵۹ سوره احزاب
«یا أَیهَا النَّبِی قُل لِّأَزْوَاجِک وَبَنَاتِک وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ یدْنِینَ عَلَیهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ ۚ ذَٰلِک أَدْنَیٰ أَن یعْرَ‌فْنَ فَلَا یؤْذَینَ ۗ وَکانَ اللَّهُ غَفُورً‌ا رَّ‌حِیمًا»
خطاب به رسول الله (ص) است که به همسران و دخترانت و همسران مومنان (مانند حضرت فاطمه علیهاالسلام که همسر حضرت علی علیه السلام خالصترین مومنان به اسلام و به رسالت نبی اکرم بودند) در مورد روش استفاده صحیح از “جلباب ها”( نوعی تن پوش مانند پیراهن بلند از گردن تا مچهای پا ااست که سینه ها و تمام بدن را میپوشاند) راهنمایی های لازم را به عمل بیاور…
این آیه ربطی به حجاب ندارد. این آیه ربطی به پوشاندن “رأس” یعنی سر، یا “موی سر” ندارد.
از طرف دیگر، این آیه بهیچوجه یک دستورالعمل عام به عموم زنان نومسلمان یا خانمهای مسلمانی که اکثرا در ابتدای پیوستن به امت محمدی بوده و هنوز به درجات بسیار والای سلوک نائل نشده اند – و در عین حال اکثریت امت را تشکیل میداده اند- به شمار نمیرود و بهیچوجه جنبه عمومی ندارد؛ از آنجا که سنت الله چنین است که بر کسی تکلیف مالایطاق نگذارد و بر اساس اصل مهم تعلیم و تربیت قرآنی “لانکلف نفساً الا وسعها” از هرکسی به قدر وسعش توقع داشته باشد، به این دلیل این آیه خطاب خاصّ است نه عامّ.
یعنی اگر گفته شود چون به زنان رسول و به دختران رسول و زنان مومنان امر شده پس به همه امر شده ، مانند آن است که گفته شود که چون به موسی امر شد که «چهل روز به کوه طور برای خلوت برود» معنایش آن است که به همه بنی اسرائیل نیز امر شد دنبال او به کوه بروند؛ در حالی که این طور نیست و دستور خاصه و مخصوص موسی بوده و حتی برادرش هارون نیز مشمول آن نشده است.
- آیه تطهیر – آیه ۳۳ سوره احزاب
«إِنَّمَا یرِ‌یدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنکمُ الرِّ‌جْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَیطَهِّرَ‌کمْ تَطْهِیرً‌ا»
این آیه مربوط به اهل البیت است و اصلا ربطی به بحث حجاب و پوشاندن سر و تعیین نوع پوشش اجباری برای زنان امت محمدی ندارد و چنین استنباطی را نمیتوان برآن حمل نمود!
- آیه ٣١ سوره نور
وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىٰ جُیُوبِهِنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُولِی الْإِرْبَهِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلَىٰ عَوْرَاتِ النِّسَاءِ وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٣١﴾
این آیه هیچ ارتباطی به پوشاندن سر ندارد.
«ضرب بخمر» پوشاندن سراسر بدن از گردن و سینه تا پائین پاها است و بخصوص منع از پوشش “دکولته” ( بنحوی که سینه ها باز و مرئی باشد) است! اما ربطی به سر و به پوشاندن سر و موی سر ندارد. دستور به منع از «چشم چرانی» است.
در عین حال در هر زبانی از جمله زبان عربی هریک از اعضای بدن نامی دارد. مثلا در زبان عربی “رجل” به معنای پا و “ید” به معنی دست است، “عین” به معنی چشم و “اذن” به معنی گوش است، لغت “رأس” نیز به معنی سر – یعنی بالاترین قسمت بدن- میباشد و “فرج” به معنی پائین تنه ( آلت تناسلی) است.
آیه شریفه نمیگوید سرتان را بپوشانید ! میفرماید : مواظب صحت “اسافل اعضای” خود باشید (آلت تناسلی خود را حفظ کنید).
اگر کسی این پیش پا افتاده ترین لغتهای عربی را نداند و در متنی که مینویسد به آیات قرآن ارجاع دهد که واویلاست! و اگر تفاوت “رأس” وفرق سر را با “فرج” و پائین تنه بداند ولی باز آنها را بجای یکدیگر مورد استفاده قرار دهد که فعلش مصداق مصادره به مطلوب و سفسطه بازی میشود، البته جایز نیست! که افرادی که – بزعم خودشان- دم از ایمان و اعتقاد به خدا و تقدس کلام الله و کتاب الله میزنند چنین رویهء نکوهیده ای را پیشه خویش نمایند.
درعین حال شما بهتر میدانید که وارد کردن اتهام ، پرونده سازی ، تهمت زنی و دیگران را متهم به داشتن نیّات اینچنینی و آن چنانی کردن کاری نیست که مورد تایید قرآن مجید باشد.
صاحب کشف الاسرار فرمود :
«خدا میداند و میپوشد، همسایه نمیداند و میخروشد.»
شما از کجا به نیات و منویات دیگران واقف میشوید و حکم صادر مینمائید؟
غالب علمای دین از صادر کردن فتوا و حکم به نام دین صادر کردن – به دلیل همه پیچیدگیهایی که دارد – توصیه به احتراز کرده اند.
مردم را بد دیدن، چشمها را آلوده میکند.
حافظ میفرماید :
«منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن!»
در پایان سخن به عنوان یک خواهر طریقتی یادآوری میکنم که خانمها صغیر ، سفیه و موجودات درجه دوم نیستند و نیاز به قیمومیت «ذکور» ندارند.
من اگر نیکم اگر بد، تو برو خود را باش
هرکسی آن دِروَد عاقبت کار که کِشت!
درویش زن گنابادی
پنجشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۸
نظرات طرح شده در این یادداشت الزاماً بازتاب دیدگاه اینفوصوفی نیست.