ارائه گزارش تشدید فشارها و نقض فاحش حقوق دکتر نورعلی تابنده و دراویش گنابادی در سازمان ملل متحد

۱,۴۶۵

روز دوشنبه اول مهر ۱۳۹۸ جلسه ای در سازمان ملل متحد در شهر ژنو سوئیس، برای بررسی نقض حقوق گروههای مذهبی در ایران، در حاشیه چهل و دومین جلسه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، توسط «مرکز اسناد حقوق بشر ایران» برگزار شد.

سخنرانان این جلسه که در سازمان ملل متحد در شهر ژنو سوئیس برگزار شد عبارت بودند از پروفسور جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور ایران، دایان علایی نماینده جامعه بهائیان در سازمان ملل متحد، باربرا مسترمند از «انجمن جهانی پاسداشت حقوق بشر» و شاهین میلانی مدیر «مرکز اسناد حقوق بشر ایران» که برگزار کنند این اجلاس بود.

پروفسور جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر ایران که از طریق اسکایپ در این جلسه سخنرانی می کرد ، در سخنان خود مجموعه ای از توصیه هایی را ارائه داد که رژیم ایران برای انجام تعهدات خود به عنوان امضا کننده منشور حقوق بشر سازمان ملل و میثاقین باید از آن پیروی کند.

گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر ایران با اشاره به این موضوع که «گزارش اخیر وی که تقدیم شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد شده است بر روی نقض حقوق گروههای مذهبی و عقیدتی در ایران تمرکز دارد»، بخشهایی از گزارش خود در ارتباط با تبعیض و آزار و اذیت گروههای مذهبی توسط حکومت ایران، را ارائه و مورد بررسی قرار داد.

دیگر سخنران این جلسه خانم دایان علایی نماینده جامعه بهائیان در سازمان ملل متحد بود، که با تشریح وخیمتر شدن وضعیت هموطنان بهایی در ایران گفت، رژیم ایران با توجه به تعریف خاصی که از اسلام دارد، همه شهروندان را از همان عینک می بیند و به همین دلیل است که گروههایی که اعتقاد آنها در قالب اعتقادی حکومت تعریف نمی شود مورد تبعیض قرار می گیرند و شهروند درجه دوم و سوم به شمار می آیند.

خانم علایی در ادامه افزود ممنوعیتهای تحصیلی و کاری برای بهائیان همچنان در حال تشدید شدن است و متاسفانه حکومت ایران علاوه بر اعمال سرکوب و تبعیض در مورد بهائیان ایران از نفوذ خود در منطقه استفاده کرده و بهائیان را در کشور یمن نیز مورد اذیت و آزار و تبعیض قرار داده است.

سومین سخنران این جلسه خانم باربرا مسترمند از «انجمن جهانی پاسداشت حقوق بشر» بود که سخنرانی خود را به نقض حقوق دراویش گنابادی اختصاص داده بود.

خلاصه سخنرانی نماینده «انجمن جهانی پاسداشت حقوق بشر» در سازمان ملل متحد به شرح زیر است:

متاسفانه هر چه پیش می رویم وضعیت حقوق بشر در ایران نه تنها بهتر نمی شود بلکه روز به روز وخیمتر می گردد و این وضعیت وقتی به تنوعهای قومی و مذهبی می رسد با اینکه اکثر این گروهها اصولا در سیاست دخالت نمی کنند، وخیمتر می شود.

کافی است برای مثال وضعیت چند گروه مذهبی از جمله دراویش گنابادی، هموطنان اهل تسنن، نوکیشان مسیحی، هموطنان بهایی و … را مورد بررسی قرار دهیم.

در این جا نگاهی به وضعیت وخیم دراویش گنابادی می اندازیم:

دراویش گنابادی یکی بزرگترین گروههای عقیدتی در ایران با بیش از ۹ میلیون جمعیت می باشند و مذهب آنها هم اسلام و شیعه می باشد ولی تنها به علت نوع نگاه متفاوتی که به تعالیم اسلام دارند و بر مدارا و صلح با دیگران پافشاری می کنند، از آغاز انقلاب زیر شدیدترین فشارها و سرکوبها قرار دارند، از زندان و شکنجه گرفته تا تخریب عبادتگاه هایشان و اعدام و به قتل رساندن زیر شکنجه و این داستان نه تنها داستان دراویش بلکه هر گروهی است که عقیده ای به غیر از “اسلام حکومت ایران” را داشته باشد.

اگر همین دو سال گذشته را تنها مورد بررسی قرار دهیم می بینیم پس از اینکه در بهمن ماه ۱۳۹۶ دراویش به علت اینکه دریافته بودند امنیتی ها قرار است قطب سلسله دکتر نورعلی تابنده را بازداشت کنند و مقابل منزل وی تجمع کردند تا از رهبر خود دفاع کنند مورد وحشیانه ترین سرکوب یک دهه گذشته قرار گرفتند که بیش از ۸۰۰ نفر از آنها به بی رحمانه ترین وضعیت مورد ضرب و شتم قرار گرفته و بازداشت شدند، همان شب اول درویش محمد راجی را زیر شکنجه به قتل رساندند، تعداد زیادی از دراویش را با گلوله ها ساچمه ای مورد هدف قرار دادند و ماهها این دراویش با ساچمه هایی که در بدنشان چرک کرده و عفونی شده بود در زندان بودند و کسی کوچکترین رسیدگی به حالشان نکرد. به بی رحمانه ترین وضع یکی از دراویش بی گناه با نام محمد ثلاث که نامش جهانی شد، با وجود اینکه شواهد و مدارک بسیاری دال بر بی گناهی وی به دادگاه ارائه شد، را به چوبه دار سپردند و پس از اینکه وی را اعدام کردند وکیل او را نیز بازداشت کردند.

شاید باورش هم برای شما سخت باشد که بشنوید جمهوری اسلامی پس از سرکوب دراویش فقط در یک فقره، ۲۰۰ درویش گنابادی را به ۱۰۸۰ سال زندان ، ۵۹۹۵ ضربه شلاق، ۴۶ سال ممنوع‌الخروجی، ۱۱۴ سال تبعید و ۷۲ سال محرومیت از فعالیت‌های اجتماعی محکوم کرد.

لازم به ذکر است که دارویش زن و مرد زندانی را در بدترین زندانهای ایران همراه با خطرناکترین زندانیان که اکثرا قاتل و قاچاقچی می باشند، نگاهداری می کنند.

شاید باورش برایتان سخت باشد که بشنوید جمهوری اسلام دکتر نورعلی تابنده قطب ۹۳ ساله دراویش گنابادی را که یکی از حقوق دانان سرشناس و وکلای برجسته ایران بوده و تمامی عمر خود را صرف خدمت به مردم کرده است زیر شدیدترین فشارها قرار داده است. تا کنون دکتر نورعلی تابنده را چند بار مسموم کرده اند و هر روز خطری جدی جان ایشان را تهدید می کند، اجازه سخنرانی و ملاقات با حامیان و دوستان باید زیر نظر امنیتی ها باشد، هر روز بیانیه ای جعلی با نام دکتر نورعلی تابنده منتشر می کنند و انواع فشارهای دیگر …

یکی دیگر از ترفندهای جمهوری اسلامی برپا کردن کمپینهای پروپاگاندا و لجن پراکنی علیه مدافعان حقوق دراویش است، در طول این دو سال صدها تن از بسیجیان اداره فرق و ادیان سپاه پاسداران در مشهد زیر نظارت مهدی طائب زیر عنوان جنگ روانی میان دراویش نفوذ کرده و با نام دراویش به دراویش حمله می کنند و صدها ترفند و توطئه دیگر،

تمامی این سرکوبها، فشارها، تخریب عبادتگا هها، زندانها و در نهایت اعدم و شکنجه دراویش به این علت است که دراویش به اسلامی اعتقاد دارند که مبنایش عشق و صلح و مدارا با مردم می باشد فارق از اینکه مردم چه عقیده و باوری داشته باشند.

هم اکنون که این گزارش را به شما ارائه می کنم ۱۲۰ درویش هنوز در زندان و خود و خانواده هایشان زیر شدیدترین فشارها می باشند، قطب ۹۳ ساله دراویش با اینکه پس از ۱۲ سال به او اجازه دادند که به زادگاهش مسافرت کند، زیر شدیدتری فشارها امنیتی است.

همان گونه که در بالا گفته شد این تنها قصه دراویش گنابادی نیست، قصه همه گروهها قومی و مذهبی است که باوری غیر از باورهای حکومت را دارند. قصه همه زندانیان سیاسی است که نوع نگرش سیاسی آنها با نگرش سیاسی حکومت متفاوت است. قصه معلمان و کارگران و پرستاران و مالباختگانی است که تنها حق خود را مطالبه می کنند. این روزها به هر گوشه از ایران که بنگری صدای اعتراض مردم بلند است، و در یک جمله این قصه تلخ و دردناک همه مردم ایران است، ولی حکومت متاسفانه تنها راه چاره را در سرکوب هر چه شدیدتر مردم می بینند. به همین علت است که زندانهای ایران همه چند برابر ظرفیت استاندارد خود زندانی دارد و روزی نیست که خبر اعدام چند ایرانی در ایران شنیده نشود.