روایت قربانیان شکنجه در زندان‌های ایران در دو دهه اخیر؛ درویش گنابادی: ما را لخت مادرزاد کردند

در اینجا تنها به بخشی از گزارش بی بی سی فارسی اشاره میشود که در مورد درویشان گنابادی است ؛ برای مطالعه متن کامل این گزارش به سایت بی بی سی فارسی مراجعه شود. (لینک)

درویش گنابادی: ما را لخت مادرزاد کردند

روایت یکی از دروایش گنابادی تازه آزاده شده از زندان درباره شکنجه که برای بی‌بی‌سی فرستاده نیز حاکی است:

“پس از بازداشت و‌ضرب و شتم شدید در حادثه گلستان هفتم روانه بیمارستان شدم. به هوش که آمدم متوجه شدم در اتاق عمل هستم. سر و صورتم به شدت آسیب دیده بود و قادر نبودم چشمانم را باز کنم. با این حال من را با دستبند و پابند به تخت بیمارستان بسته بودند. ماموران امنیتی رکیک ترین ناسزاها را می‌گفتند و حتی روی تخت بیمارستان هم ما را می‌زدند. از بیمارستان ما را به زندان فشافویه منتقل کردند. در ورودی زندان وقتی از ما عکس می‌گرفتند از شدت جراحت وارد شده می فهمیدند از دراویش هستیم و می گفتند پوستتان را می‌کنیم. وقتی راهی بندهای زندان شدیم تونلی از سربازان تدارک دیده بودند و با باتوم از ما استقبال کردند.”

این زندانی سابق نوشته است:

“در زندان از امکانات اولیه پزشکی محروم بودیم و هیچ رسیدگی به وضعیت وخیم ما نمی‌شد. با این حال دوره بازجویی‌های سخت از پلیس امنیت و اطلاعات سپاه تا وزارت اطلاعات شروع شد. برای بازجویی به سلول های انفرادی منتقل می‌شدیم. یک روز هم در هواخوری نگهم ‌داشتند و با لباس پاره‌ای که به تن داشتم در سرما ‌لرزیدم . بازجویی‌ها همراه با ضرب و شتم توهین به اعتقادات و تحقیر زندانی بود. در هفت شهریورماه در اعتراض به ضرب و شتم زنان در زندان قرچک تحصن کردیم. تحصن سه ماه ادامه داشت، با گارد ویژه زندان به ما حمله ور شدند، با باتوم و شوکر به شدت مورد ضرب و جرح قرار گرفتیم به حدی که سرها و دست ها شکسته شد و تمام لباس هایمان خونی شد. پس از آن برای تحقیر ما را لخت مادرزاد کردند و به سلول های انفرادی منتقل شدیم .”