دخالت روحانیون در سیاست؛ بازی با باورها و اعتقادات مردمی
تاریخ همواره نشان داده است که دخالت روحانیونی که تخصصی در اداره امور جامعه ندارند (سیاست علم اداره جامعه) ، سیاست را به فضاحت کشانده و جامعه را با اضمحلال و فقر و فساد روبرو کرده است.
تجربه اخیر آن در کشور خودمان ایران است. اما نکته جالب توجه در این میان نعل وارونه زدن به عملکرد مخدوش روحانیون به نام دین در سیاست است.
در واکنشی جدید گردانهای سایبری اداره فرق و ادیان در مطلبی با عنوان «عرفانهای نوظهور چالشی امنیتی برای ایران» بجای آن که به بسط خرافات توسط جامه پوشانی نظیر خودشان انتقاد کنند که در طول بیش از چهار دهه کشور را با فقر و فساد و آدم فروشی و در مورد اخیر با وطن فروشی مواجه کرده و عملکرد مخدوش عبا و عمامه پوشان را زیر سوال ببرند از توسعه عرفانهای نوظهور در کشور ابراز نگرانی کرده و آن را چالشی امنیتی برای کشور قلمداد کرده اند.
پایگاه تحلیلی – خبری اینفوصوفی
برای آنکه با نقطه نظرات انحرافی سربازان گمنام مستقر در اداره فرق و ادیان و تکنیک های وارونه نمایی آنها آشنا شوید از شما دعوت می شود که به مطلب زیر به نقل از اداره فرق و ادیان (رهپویان هدایت!) توجه بفرمایید:
در قرن بیست و یکم میلادی که جهانی‌شدن و جهانی‌سازی در عرصه‌های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی به فرایند و روندی سریع و گسترده بدل شده است اغلب ادیان بزرگ مانند اسلام و مسیحیت که به تبلیغ دینی در سراسر جهان می‌پرداختند، با چالشی بزرگ روبه‌رو شده و به مقابله با آن برخاسته‌اند.
این چالش بزرگ، اثرگذار و نیرومند، همان عرفانهای نوظهور هستند که به فرموده مقام معظم رهبری(مدظله‌العالی) در قالب «عرفانهای کاذب بدل از جنس عرفان حقیقی» به میدان آمده و در بازار رقابتی ادیانی در عصر جدید، گوی سبقت را از رقبای قدیمی ربوده و به طور روز افزونی پیروان ادیان سنتی را به خود جذب می‌کنند.بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد ایران به عنوان یکی از کشورهای هدف عرفانهای کاذب مطرح و شاخه‌های مختلف این پدیده‌های عصر جدید کوشیدند در ایران فعالیت داشته باشند. در سال‌های اخیر بازار مکاره آنها به شکلی روزافزون در حال رشد است. این وضعیت در کشور ما که دارای حکومت سیاسی برگرفته از دین مبین اسلام است، دارای اهمیت انکارناپذیری است.
به دیگر سخن حاکمیت سیاسی در ایران بر مبنای ارزش‌های اسلامی پایه‌گذاری شده است و این عرفان‌ها نیز با به چالش کشیدن این مبانی و معرفی و انتشار ارزش‌های جدید خود، در حقیقت امنیت جمهوری اسلامی ایران را به عنوان یک نظام دینی به خطر می‌اندازند.
علاوه بر مخاطرات امنیت سیاسی؛ عرفانهای کاذب به خاطر تعارض در ارزش‌ها و هنجارها با دین رسمی و نظم اجتماعی، نظم و امنیت اجتماعی را نیز دچار اختلال می‌سازند. فرق به خاطر سرسپردگی به رهبر و سازمانی ویژه، در ابتدا، با ارزش‌ها و هنجارهای اجتماعی دچار تعارض شده و زمینه را برای بسیاری از جرائم و بزه‌های اخلاقی و اجتماعی فراهم می‌سازند؛ بنابراین برخورد با آنها و اقداماتشان ضرورت دارد.