«ارتجاع آفت سلوک»؛ بقلم یک درویش زن گنابادی
هو
١٢١
نامه ای منتسب به یکی از اخوان ایمانی در صفحات مجازی دست بدست میشود مبنی بر “نکوهش همکیشان و هم باوران ایمانی” نسبت به موضوع “پوشش و حجاب”.
حال آنکه ، شخص نکوهشگر خود را در موقعیتی قرار داده که بخود اجازه میدهد به سبک و سیاق نیروهای طلبه – بسیجی با سوءاستفاده از “فضای آرامی که بر جامعه فقری ” بموجب فرمایشات حضرت آقا مجذوبعلیشاه و کمپین ” چالش تلطیف” حاکم گردیده موجبات کدورت خاطر جمعی از ما بانوان و زنان درویش گنابادی را فراهم آورد. جای بسی شگفتی!
نخست – از آنجا که اینجانب به دقت مطالب و مضامین همشیره محترم سرکار خانم شرمان بهشتی و برادر ایمانی جناب آقای صلاحی را دنبال میکنم فلذا نحوه تذکر انجناب به سرکار خانم بهشتی را دون شأن و مرام درویشی یافته و خاطر نشان میسازم براساس شناختی که از مکتب حقه تصوف دارم تاکنون هیچیک از بزرگان سلسله حتی – اقطاب جلیل القدر سلسله گنابادی – نیز با چنین درشتی و تحکمی متذکر پوشش بانوان درویش نشده اند دیگر چه برسد همچون شمایی. علت این امر رعایت شئونات متعارف در دوره های مختلف تاریخی – پوشش مناسب ودرخور مجالس ذکر الله نه الزاما چادر چاقچور – با پوشش مناسب توسط بانوان درویش نیز بوده است.
دوم – برادر مکرم جناب اقای صلاحی ، شما خود را در چه جایگاهی تجسم نموده اید که اینگونه صاحبین امر و إذن و اجازه از سوی مولای معظم حضرت مجذوبعلیشاه را مورد سرزنش و نکوهش قرار می دهید و برای نوامیس دراویش تعیین تکلیف می نمایید؟
سوم – نکند خدای ناکرده از ترس عدم کنترل برقوای نفسانی تان است که الزاما بانوان را امر به روسری از ترس توسری می نمایید؟ (استدلال نیروهای انصار حزب الله و آتش باختیار باهدف سرکوب بانوان)
چهار – وقتی امر به حجاب با استناد به آیات قرآن میکنید ممکن است بفرمایید : مصداق حجاب را قرآن چگونه تعریف کرده است؟ آیا حجاب یعنی لچک کشیدن با زور چماق و کتک، بر سر زنان است؟
پنج – شما که مدعی هستید که فردی مطلع به امورات روزانه مملکت هستید و با دولتمردان و سیاسیون نشست و برخاست روزانه دارید، آیا می توانید ادعا کنید که از آنچه در این چهل سال بر بانوان این مرز و بوم رفته است بی اطلاعید؟
شش – همچنان لازم است یادآور شوم، اینجانب بعنوان یک بانوی درویش نه تنها به مثل شمایی اجازه نخواهم داد که به صرف آنکه بموجب “پیوند ولایت” با هم ، هم مسلک هستیم در مورد نحوه پوشش و حجاب بانوان اعم از درویش و غیر درویش قضاوت کنید یا حتی نظر دهید ، بلکه مطلب سخیف و دور از شأن شما در مورد پوشش زنان درویش را توهین به شعور بانوان میهنم اعم از درویش و غیردرویش می دانم و با کمال احترام از شما تقاضا دارم در حیطه اموری که در حد و حدود شما نیست ورود نکرده و پا از گلیمتان فراتر نگذارید و دنیا را تنها شهر میبد نانگارید. اگرچه این جهان مادی به منزله دهکده کوچکی است ولی شما قطعا در قد و قواره ای نیستید که کدخدای همین دهکده کوچک باشید.
هفت – فقرای سلسله جلیله نعمت اللهی سلطانعلیشاهی که این فقیر حقیر سالهاست افتخار تشرف به آن را دارم ، یک پیر و مراد دارند و آنهم شخص حضرت آقای حاج دکتر نورعلی تابنده مجذوبعلیشاه ارواحنا له الفداه است و اگر شما – جناب اقای صلاحی – بانوان را جنس دوم قلمداد ننمایید از همان حق و حقوقی برخوردارند که سایر اخوان ایمانی برخوردارند و همان تکلیفی را دارند که برادران ایمانی دارند و در اتاق تشرف بر دوش انها نهاده شده است. بخاطر ندارم که برگ تشرف خواهران و برادران ایمانی متفاوت بوده باشد.
هشت – تأکیدات مؤکد مولای معظم در بحث تعلیم و تربیت فرزندان و جایگاه زن در تعالیم حضرت مجذوبعلیشاه و نقش زنان در جامعه را نادیده نگیریدو سعی نمایید در نگاه زن ستیزتان اندکی هم شده تجدیدنظر نمایید. چرا که در شرایطی که جامعه امروز ایران با فرهنگ غلط “نابرابری زن و مرد” دست و پنجه نرم میکند ، نگاه حاکی از حقارت شما به زن به عنوان موجوددست چندم میتواند لطمات جبران ناپذیری به مکتب فقر و درویشی زده و دراویش را افرادی خدای ناکرده بی اطلاع و مرتجع جلوه دهد، چیزی که هرگز به نفع مکتب حقه تصوف نیست و ویژگی برجسته این مکتب راستین همسویی با تحولات جامعه و نشان دادن سهل ترین و کوتاهترین راه به سالکان راه حق و حقیقت در ظلّ توجهات قطب حیّ و ولیّ زمان است.
نه – جناب صلاحی شاید بد نباشد که گاهگاهی هم زبان به کام برگیرید و مصداق شعر شیخ اجلّ سعدی شیرازی علیه رحمه :
زبان بریده به کنجی نشسته صم بکم
به از کسی که نباشد زبانش اندر حکم
آیه ١٨ سوره بقره می فرماید :
“صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لَا یَرْجِعُونَ”
ده – در پایان لازم است یادآور شوم که بنده خانم شرمان بهشتی نیستم – اتهامی را متوجه ایشان نفرمایید – و خدمت مولای معظم حضرت آقای مجذوبعلیشاه و سرکار خانم بهشتی و سایر بانوان زن درویش بویژه بانوانی که در زندان بسر می برند و زنان درویشی که عزیزان و همسرانشان به هر دلیلی در این ماهها بخاطر استواری ، ایستادگی و استقامت بر سر ایمان ، عقاید و باورشان و بخاطر عشق به پیر و مرادشان زندانی شده و یا مرارت کشیده اند، سلام و عرض ادب و پابوسی دارم. التماس دعا
چهارشنبه هجدهم اردیبهشت ماه ١٣٩٨
یک درویش زن گنابادی
نظرات طرح شده در این یادداشت الزاماً بازتاب دیدگاه اینفوصوفی نیست.