تو قدر آب چه دانی؟ که در کنار فراتی!

تو قدر آب چه دانی؟ که در کنار فراتی

شاید آن تعداد اندک از خواهران و برادران ایمانی که توفیق دیدار دوست  عظیم الشان یعنی حضرت آقای مجذوبعلیشاه گنابادی در دولتسرای ایشان نصیبشان میشود به سایر  دوستداران ایشان ایراد بگیرند و بگویند که: “چرا برای رفع حصر حضرتشان این اندازه بی تابی و تلاش میکنید. نگران نباشید و بدانید که  حال حضرتشان خوب است و با آرامش استراحت میفرمایند و از رفت و آمدها و دید و بازدیدهای روزمره فارغ شده اند”.  از قدیم گفته اند سیر از گرسنه خبرندارد و سواره از پیاده.

البته تردیدی نیست که برای همه ما  سلامت و آرامش و آسایش حضرتشان در درجه اول اهمیت قرار دارد ، اما در عین حال،  عدم دیدارروی یار و محرومیت از شنیدن آموزشهای پیربزرگوار همه درویشهارا دچاردرد فراق و سردرگمی میکند. لذا اگرهفته ای حداقل دوبار برنامه ای از فرمایشات صوتی – تصویری ایشان تهیه شود و ایشان مثل گذشته، مطابق میل خودهرمقدارکه لازم بدانند و در هرزمینه که مورد نظر خودشان است صحبتی بفرمایند، عموم فقرادر چهارگوشه دنیا – که به هیچ نحوی به ایشان دسترسی ندارند – خاطرجمعی پیدا میکنند. چه بسا این شرایط سخت برای دورافتادگان و ساکنان دیار غربت نیز قابل تحمل تر شودوتا حدی آرامش به دلهای مشوش آنها بازگردد.