خانم انتصاری که چهار فرزندش از درویشان زندانی هستند، خواستارملاقات فوری و حضوری با آنها شد

خانم انتصاری مادری که هر چهار فرزندش در زندان‌های فشافویه و قرچک مورد ضرب و جرح قرار گرفته‌اند، خواهان ملاقات حضوری فوری با فرزندانش پیش از، از بین رفتن آثار مجروحیت شده است.

من مادر شیما ، سیما ، رضا و سینا انتصاری از درویشان نعمت اللهی گنابادی که در زندانهای قرچک و فشافویه بسر می برند، هستم؛ بچه های من را در یکم اسفند در گلستان هفتم گرفته اند و آنها را قصّابی کرده اند.

رضا و سینا را آنچنان کتک زده اند که رضای من چند روز در حال کُما و بیهوشی بسر می برد و به ما اجازده دیدن او در بیمارستان را ندادند.

چهار فرزند من در زندانند.

یکی از فرزندانم دارای سه فرزند است، که فرزندانش بدون مادرشان در شرایط سخت روحی بسر می برند؛ تمام بچه های من را مجموعا به بیست و چهار سال زندان محکوم کرده اند.

گله ندارم! گله از این دارم که چند مرتبه این بچه های من را بشدت گرفته اند و کتک زده اند، دخترهایم را بشدت گرفته اند و کتک زده اند و زخمی کرده اند آنها را و مسئولان زندان اجازه ملاقات حضوری بما نداده اند، بخاطر اینکه جراحت هایشان را ما نبینیم.

دوباره همین بلا را سر پسرهایم در آورده اند و آنها را به سلول انفرادی منتقل کرده اند.

من یک مادرم!

خواهان ملاقات حضوری – فوری بچه هایم هستم تا از وضعیت حال جسمی و روحی آنها باخبر بشوم.

این حق قانونی! ، قانونی! ، قانونی! من است. آنها را زندانی کرده اید ، ولی حق کتک زدن ندارید. چون انسان نیستید و انسانیت ندارد که چنین کارهایی را با انسانها می کنید.