پسندم آنچه را جانان پسندد؛ بقلم اجلال قوامی

در این وانفسای اخلاق کشی هر که از راه می رسد ،‌برای آنکه اظهار وجودی کند و بگوید: من هم هستم، بلادرنگ دست در جیب می کند،چشم ها را می بندد و زبانش را به تهمت و فحاشی می گشاید.
این نوکیسه گان لمپن صفت چیزی در انبان ندارند و تنها کالایی که برای عرضه کردن دارند، تهمت پراکنی و چنگ کشیدن بر صورت و سیرت دیگری است.
اینان سلبی مسلکانی هستند که هویت جعل کرده اند و هویت شان بر اباحه گری و نوچه گری این و آن بنا گشته است.
آنانی که دل در گرو این ملک و سامان دارند ، کارنامه شان شفاف و قابل قبول است و تهمت پراکنان عرض خود می برند و زحمت ما می دارند.
فعالان مدنی، سیاسی خوشنام و امتحان پس داده دیارمان هرگز با این دشنام ها و لجن پراکنی ها حوزه عمومی را ترک نمی گویند و شادمانند که خاری در چشم سرکه فروشان شده اند.
نه با مطالبات و خواست مردم معامله کرده ایم و نه چهره بزک کرده ایم تا از قبل آن به نان و نوایی برسیم.این دغل بازی ها و اشتلم‌کردن جماعت لمپن صفت ره به جایی نخواهد برد.چونان شغالان گرسنه در پوستین خلق افتادن جز بدنامی و بدفرجامی برایشان عایدی نخواهد داشت.طشت رسوای شان از بام افتاده و اینک کوس انا الحق می زنند.در این توهم اند که مدار حق اند و دیگران بر سبیل باطل.متوهمان هوازی که به مدد رانت و دوپینگ حاشیه امنی برای خود ساخته اند و به هر بهانه ای بر دیگری می تازند، بر این گمان اند، که هیاهوی شان انعکاسی فراخ دارد و گوش شنوایی برای شنیدن آن.اما نیک بدانند، که قلیلی پر سر و صدا هستند که بد نامی شان با آب زمزم هم پاک نمی شود.امید که بیش از این اخلاق و انصاف را در پای منافع دون خود قربانی ننمایند.

یکی درد و یکی درمان پسندد
یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران
پسندم آنچه را جانان پسندد

بقلم اجلال قوامی

نظرات طرح شده در این یادداشت الزاماً بازتاب دیدگاه اینفوصوفی نیست.