قسمت چهاردهم برنامه در جستجوی حقیقت

در قسمت چهاردهم از مجموعه برنامه های «در جستجوی حقیقت»، کارشناسان برنامه، حمید قره گزلو، مسئول گروه اقدام ایران در دفتر بین المللی «آزادی مذاهب» وابسته به وزارت خارجه آمریکا، افشین ساجدی، مسئول بخش حقوقی «انجمن جهانی پاسداشت حقوق بشر» در اتحادیه اروپا و امیرعلی لباف، فعال حقوق دراویش و یکی از دراویش حاضر در گلستان هفتم، به بررسی موضوع دادخواهی و اصولا ابعاد داخلی و خارجی پیگیری‌های حقوقی پرداختند. در بخشی از این برنامه به پرسشهایی پیرامون نقش رسانه‌ها در واقعه گلستان هفتم و ابعاد داخلی و خارجی پیگیری‌های حقوقی کمپین دادخواهی دکتر نورعلی تابنده پرداخته‌ شده است. امیر علی لباف در این برنامه گفت؛ دکتر نورعلی تابنده بیشتر منش ملی گرایانه داشت و مردم و دراویش را تشویق می کرد که به مسائل ملی میهنی حساس باشند و کسی را که میهن پرست نبود در جایگاهی نمی دید که یک دیندار واقعی باشد. آقای لباف در بخش دیگری گفت؛ در فاجعه گلستان هفتم این ما بودیم که اخبار را به رسانه ها می دادیم و نه اینکه رسانه ای ما را تحریک و تشویق به اعتراض کند، ولی اکثر رسانه ها اخبار را پوشش نمی دادند و تنها رسانه «آمد نیوز» و «در تی وی» بودند که به صورت گسترده اخباری را که از ما دریافت می کردند پوشش می دادند، ولی در نهایت وقتی کار بالا گرفت سایر رسانه ها نیز برای ینکه از قافله عقب نمانند شروع به پوشش اخبار کردند. و باید توجه داشت که اگر اخبار رسانه ای نمی شد، رژیم طرح و برنامه ای را که برای نابودی دراویش داشت در سکوت خبری اجرا می کرد. حمید قره گزلو در این برنامه اظهار داشت؛ تعالیم و آرمانهای دکتر نورعلی تابنده خطر و تهدیدی جدی برای نظام حاکم بر ایران بود، به همین دلیل نظام «دجال» برای بقای خود باید ایشان و مکتبش را از سر راه برداشته و بعد هم سلسله گنابادی را مصادره کرده و از پتانسیل دراویش به نفع خود استفاده کند، از همین رو دادخواهی دکتر نورعلی تابنده یک وظیفه ملی و میهنی است. افشین ساجدی در بخشی دیگری از این برنامه گفت؛ تمامی خانواده های قربانیان از ابتدای انقلاب حق دادخواهی دارند و باید بدانند که چه بلایی بر سر عزیزانشان آمده است، از خانواده های قربانیان سینما رکس گرفته که به فرمان آخوندها به آتش کشیده شد، تا قربانیان جنگ هشت ساله که با سیاستهای جمهوری اسلامی کشته شدند، چرا که جنگ هشت ساله، دو سال پس از آغاز به راحتی می توانست تمام شود، و ایران هم مبلغ ۷۰ میلیارد دلار به عنوان غرامت دریافت کند، ولی رهبران جمهوری اسلامی که برای ادامه نظام به بحران و شرایط اضطراری احتیاج داشتند، صلح را نپذیرفته و هزاران جوان ایرانی و همین بسیجیها را به کشتن دادند.